Geschiedenis
De geschiedenis van Ameland van voor de jaren 1300 is onduidelijk. Dit komt mede omdat er van het daarvoor liggende tijdperk vrijwel geen historische vondsten zijn gedaan, die wellicht wat meer duidelijkheid gegeven zouden hebben over die tijd. Wel is bekend dat de scheepvaart van toen de waddeneilanden gebruikte als vluchtplaatsen, het vermoedelijke begin van de latere nederzettingen.
Bij de restauratiewerkzaamheden aan de Nederlands Hervormde kerk te Hollum heeft men ontdekt dat de kerk, zoals zij er nu staat, gebouwd is op de fundamenten van een kerk daterend uit de jaren 1100. Men had echter gehoopt om restanten te vinden van een kerk uit de jaren 800, die volgens overleveringsverhalen daar ook gestaan moest hebben. Zeker is echter dat Ameland, in de loop der eeuwen, vrijwel altijd onafhankelijk geweest is.
Dit betekent echter niet dat het een tijd geweest is zonder tweedracht. Ameland was in het verleden vaak een bron van ruzies. Was het niet tussen de Amelanders en haar regeerders, dan was het wel tussen de familieleden van de regeerders onderling.
Vanaf 1400 voerde men een neutraliteitspolitiek tussen de Hollanders en de Friezen, die elkaar onophoudelijk in de haren zaten. In de jaren 1400 werd door Ritske Jelmera, een vermogend, ontwikkeld en tot de Friese adel behorend man, te Ballum een slot gebouwd, dat uiteindelijk na diverse erfeniskwesties, geërfd werd door Hayo Jelmera, later bekend als Hayo van Cammingha.
Na die jaren volgde een tweehonderd jaar durend bewind van de Cammingha's. In die jaren had men wat onenigheid met de watergeuzen maar over het algemeen wist men op het eiland neutraal te blijven, o.a. in de oorlog tussen Spanje en Nederland. Een neutraliteit die erkend werd door de Staten van Friesland, maar niet door de Staten Generaal en de Staten van Holland, die zelf aanspraak op het eiland meenden te hebben.
Tot 1600 bleef het op Ameland onrustig, omdat de eilanders meenden dat de heersers van Ameland teveel macht hadden. Met harde hand werd daar een eind aan gemaakt en in 1629, toen Spanje opnieuw Amelands neutraliteit erkende, keerde de rust weer terug.
In 1681 stierf de laatste Cammingha en het eiland ging over in handen van de familie Theo Schwartsenberg Hohenlandsberg, die het in 1704 verkochten voor 170.000 gulden aan Johan Willem Friso, erfstadhouder van Friesland. Ameland was voor het eerst in handen van de Oranjes.
Na diverse malen van bewoner te zijn verwisseld, kwam het slot in handen van koopman Jan Scheltema, die het voor afbraak gekocht had. In 1829 werd het met de grond gelijk gemaakt.